کاربرد کلینیکال تست TEN در تنظیم سمعک

برای تنظیم سمعک و پیش بینی میزان سودمندی آن، حضور یا عدم حضور مناطق مرده ی حلزونی نقش مهمی دارد . تقویت فرکانس هایی که در منطقه ی مرده ی حلزونی قرار دارند برای کاربران ممکن است فاقد سودمندی باشد.

با توجه به اهمیت این مناطق در تجویز سمعک اکنون به مثال هایی از وجود مناطق مرده ی حلزونی در بخش های مختلف حلزون و تجویز سمعک می پردازیم‌ :

✳️مناطق مرده ی حلزونی فرکانس بالا: برای بیماران با مناطق مرده ی حلزونی در محدوده ی فرکانس های بالای ۱۰۰۰هرتز ٬ با توجه به این که احتمال سودمندی از تقویت سمعک برای فرکانس های بالای این ناحیه فرکانسی و تلاش برای رسیدن به بهره ی کافی در فرکانس های بالا ممکن است سبب ایجاد اعوجاج و فیدبک آکوستیکی شود . بنابراین در این بیماران معمولا تجویز سمعک هایی با قابلیت انتقال فرکانسی یا تراکم فرکانسی پیشنهاد می شود .

✳️ مناطق مرده ی حلزونی در فرکانس های پایین : در بیمارانی از جمله مبتلایان به منییر که دارای مناطق مرده ی حلزونی در فرکانس های زیر 500هرتز هستند میزان سودمندی کمی از سمعک در تقویت فرکانس های بالای این ناحیه مشاهده خواهد شد و تقویت فرکانس های زیر 500هرتز می تواند سبب کاهش در شناسایی و درک گفتار می شود .

✳️عملکرد حلزون در بخش های محدود :
در انواعی از اشکال ادیوگرام که به شکل Vمعکوس می باشد ‌و در آن ها بخش کوچکی از محدوده ی فرکانسی دارای آستانه های خوب است و فرکانس های بالاتر و پایین تر از این ناحیه دارای آستانه های شنوایی ضعیف می باشند . در این ادیوگرام ها احتمال محدودیت عملکرد حلزونی با افزایش مناطق مرده ی حلزونی در بالا و پایین این بخش مطرح می شود . اگرچه برای تایید تشخیص مناطق مرده حلزونی در این نوع از ادیوگرام ها می بایست تست TENرا انجام داد.
در این بیماران برای رسیدن به تقویت موثر باید استراتژی های تقویتی را به منطقه عملکردی حلزون محدود کرد.

✳️ ارزیابی سودمندی کاشت هیبریدی: تست TENدر تعیین سودمندی کاشت نسبت به سمعک و یا ترکیب کاشت و سمعک در موارد کاشت هیبریدی در بیماران با مناطق مرده حلزونی در بخش های فرکانس های میانی و بالا و عملکرد شنوایی باقیمانده در فرکانس های پایین برای تعیین فرکانس قطع منطقه ی مرده و عمق مناسب جهت ورود الکترود به حلزون استفاده می شود .